سلام

به نظر من بايد به اون خبرنگاره به خاطر هوش سرشارش بيست تا بيست داد يک ساعت و نيم با يه نفر صحبت کرده هنوز نفهميده طرف کي بوده ...

در بحث خبرنگاري براي مطبوعات هر خبرنگاري بايد آداب و روشهاي مصاحبه رو بلد باشه ....يکي از اين آداب همين بحث مهم مخاطب شناسي هست حالا بماند مخاطب شناسي خودش چنديدن شاخه داره مثلا در مورد طرف تحقيق کنيد ...به سوابق رجوع کنيد ...از طرف درخواست مصاحبه کنيد بعد که قبول کرد وقت قرار رو بگذاريد اگر نشاني داد و شما متوجه نشديد حتما بگيد تکرار کنه و نشاني رو بر اساس اسم جديد خيابانها و نماهاي غير متغيير انتخاب کنه و در شخصيت شناسي طرف بايد بدانيد که اون شخصي که باهاش ميخواهيد مصاحبه کنيد چقدر سواد داره کارش چيه از چه رنگي خوشش مياد بيشتر دوست داره رسمي باشه مذهبي باشه يا نه تا خودتون و شيوه ي پوشش تون رو هم مثل اوشون قرار بدين........اين خبرنگاره اصلا ادبيات مصاحبه رو نميدونه....کاش مي اومد من براش توضيح ميدادم

اگه من جاي حاجي بودم نميدونم اما من به نوبه ي خودم ميگفتم برو به سردبيرت بگو براتون يه دوره خبرنگاري بزاره و خودش هم بره دوره ي فشرده ي سردبيري بگذرونه بعد به جاي اين همه تبليغات مضخرف که باهاشون روزنامه رو پر ميکنه چند تا مطلب مفيد بزاره تا حداقلش اطلاعات خودش بالا بره و يک دوره هم در مورد شناسايي افراد بگذرونه تا بدونه کي به کيه

در مورد سوال سوم هم بد ترين روز زندگي چون يه روز نبوده نميگم.